اندازهءهیچ چیزی ؛ هیچ چیزی نمی خواهم.
گاه باید آن قدر خودت را؛با انگشتانت رنگ کنی که سبیل های پیکاسو هم نتواند آن را نگه دارد.
دلم می خواهد دست هایم را به آرامی ببرم تو سطل, رنگ آبی . بعد به آرامی
بکشم دست هایم را روی دیوار, دلم.
بعد آن یکی سطل سبز.
این یکی سطل قرمز
آن سطل
این سطل.
تا سطل.
چه دلی می شود!
همهء این قوس و قزح ها را بپاشم آسمان تا ابرها. پرنده ها رنگی شوند
جیک جیک ها.رنگارنگ
چه آسمانی می شود!
وقتی بخواهی ساکت بمانی . همهء سطل ها و رنگ ها و آسمان.ساکت می شوند . انگااار ؛ هیچوقت
نبودی.هیچوقت
چهارشنبه هفدهم مهرهزارو سیصدو نودو هشت
,سطل ,ها ,رنگ ,آرامی ,هایم , ,ها و ,و رنگ ,رنگ ها ,سطل ها
درباره این سایت